Ağustos doğumluyum, yaz çocuğuyum, ama hep kış insanı oldum. Yazı bir tek 3 aylık uzun tatiller olduğu zaman sevdim, okulla yıldızı hiç bir zaman barışmamış bir insan olarak o zamanlar yaz mevsiminin kıymetini bildim, hakkını verdim. Ne zamanki çalışma hayatı başladı, yazların tembellik yapacak bir tarafı kalmadı, işte o zaman kış insanı oldum...Yağmurdan, kapalı havadan, kardan, kıştan daha çok keyif aldığım için, terlemeyi sevmediğim için, soğukla bir şekilde baş edebildiğim ama sıcağa hiç bir zaman çözüm bulamadığım için...
Bu sene, uzun bir zaman sonra ilk defa yaz bitmesin istedim, sıcak güneşli günler bitiyor diye panikledim, hava erken kararıyor diye hayıflandım, sabah yağmur bulutları görünce oflayıp pufladım..ve daha başındayız :)
Neden bu değişim? Çünkü benim bir çocuğum var artık!! :)
Hamile yogası hocam Pınar Hanım' ın kulakları çınlasın, her cumartesi yağmur yağar, Pınar Hanım (2 çocuklu!!) eve tıkıldık diye karalar bağlar, bende kendisine mutlu olması gerektiğini, barajlarımızın dolduğunu, yazın susuzluk çekmeyeceğimizi anlatırdım, o da benim o zamanlar hiç anlamadığım isyankar bakışlarını fırlatırdı :)
Geçtiğimiz hafta, kasım ayının ilk haftasonu, pırıl pırıl bir sonbahar güneşi vardı, hava ılıktı...Ananeyle dedenin bahçesine gittik, dede bize mangalda balık yaptı, kuzen Ekin de geldi, maaile yedik, içtik, bahçede tepiştik, pisilerle oynadık, toprakla haşır neşir olduk...Büyükler rakı demlendi, bebeler elma suyu.. ama herkes balık üstü helva yedi, Arda totisi de ilk defa helva tattı, böylece balıklar midelerde huzura erdi!! :)
Susuzluk çekilmeyen, dolu barajlı, güzel güneşli günlere ;)
Yengeç tabağını yaladım! Şlops! :)
Balık üstü helva, ohh mis gibi!
püskül kuyruklu cici kedi
kuzen ekinden harika poz
pisi pisi, balıklar bittiii!!
.jpg)
