Ve 40 hafta biter...

40 haftayı 19 Mayıs gençlik ve spor günüde tamamladık, sabah terası yazlık sezona hazırlama çerçevesinde mangal temizleyerek, çiçekleri bitkileri budayarak, akşamüstü de cümbürcemaat Ali' nin doğum gününü kutlayarak, isim konusunu kalabalık ailede masaya yatırarak, yiyerek, içerek...Ali' yle çok istemiştik aynı gün doğmuş olsunlar diye halbuki...

Pazartesi (16 sı) Aslı Hanım' ın NST de periyodik kasılmalar görmesi ve "bugün-yarın..." cümlesini kurması, benim de nedense 17 sini nicedir pek bir uygun görmem ile Salı gününü bekleyişle geçirdim, hatta sabah yerimde duramadım, evi temizledim, z.yağlı fasülye ve Arda' ya sulu köfte pişirdim, daha da duramadım, çıktım ofise gittim, masama oturdum, çalışır pozda milletle geyik çevirdim filan falan...

Ertesi gün beklememeye karar verdim :)

Bugün (20 Mayıs) yine kontrolüm vardı, NST ye bağlı, annemle tvdeki yemek programlarına bakarken Aslı Hanım geldi, bütün pazartesi gecesini beni düşünerek ve telefonunu kontrol ederek geçirdiğini söyledi, gülüştük...
"Ve bugün de hiç kasılma yok, demekki o günküler geçiciymiş" dedi. Muayene ve ultrason için diğer odaya geçtik, ilk defa vajinal muayene yaptı ve "serviks tamamen kapalı ve geriye dönük, henüz hiç bir hazırlık yok, bekliyoruz o zaman" dedi. Su ve plasenta iyi durumda, Totinaz gayet hareketli, şimdilik rahatça bekleyebilirmişiz..Salı günü görüşeceğiz yine...

Aslında keyfim yerinde, dert etmiyorum beklemeyi, Arda'yla ful vakit geçirmek, o uyuduğunda veya okulda olduğunda ayağımı uzatıp keyfime bakmak güzel allah için, biliyorum bu gevşek vakitler bitecek :)
Tek düşündüğüm her geçen günün müdahaleleri bana yakınlaştırdığı, o konuda huzursuz oluyorum..Doğal bir şekilde kendiliğinden başlasın istiyorum...Umarım gerek kalmaz indüksiyona veya başka şeylere...

Haa bir de boğa yapamadık ya şu kızı, şimdi uğraş dur 2 tane ikizlerle :)