Keyifler gıcır

İçerdekinin keyfi gıcır herhalde..
Hiç niyeti yok çıkmaya..
41. haftayı da dün devirdik..

Aman sınavlarıma denk gelir mi? (4-5 Mayıs) diye ne panik yapmıştık oysa..
Ayy boğa olur inşallah diye de boşuna çene çalmışız meğer..
Ohh serinlikte gelecek bu sefer diye de erken sıvamışız paçaları..

Ama benim bir bildiğim varmış..
Hastane çantasını hazırlama konusundaki gevşekliğimin sebebi buymuş meğer..
İçime doğmuş gecikeceği..

Sabah nst ve ultrason bakıldı, yolunda herşey, ilk başta nst de çok zor bulundu kalp atışları, dedim heralde hemen yatıracaklar beni hastaneye, sonra bir pozisyon değiştirdi bizimkisi, dıgıdık dıgıdık duyulmaya başladı kalp sesi..suyu da yeterli vaziyetteymiş. Bekliyoruz...Aslı Hanım "Herhalde son güne kadar keyfini çıkartacak kızınız" dedi. "Hiç istemememize rağmen haftaya indüksiyona baş vuracağız gibi gözüküyor ama belli de olmaz tabii" diye de ekledi.

Şimdiye kadar hiç bir şekilde, şu zaman gelmezse şunu yaparım gibi müdahalelerden filan bahsetmemişti kendisi, hatta insanlar telefonda ee? ne kadar bekleyecek doktor? ne yapacaksınız şimdi? gibi sorular sorduğunda cevabım hep "Bilmem, konuşmadık öyle şeyler!" oluyordu ve ben çok seviniyorum bu tarzda bir doktoru tesadüfen yakaladığımız için..Benim müdahalesiz doğum isteğime saygı gösteriyor, şartlar elverdiği için de sakince bekliyor. Şimdiye başka dr olsa çooktaaan kesmişti beni..

Çok istemiştim aslında şöyle maceralı olsun bu sefer, ne bileyim cart diye bir yerde suyum gelsin; "Ayyyyy, suyum geldi!!!" diye haykırayım, etraftan "Yol verin kardeşim doğuruyor kadın!" diye vatandaş yetişsin filan :))

İşin esprisi tabii...Sadece doğal bir şekilde kendi başlasın istiyorum, normal sancı nasıl geliyormuş onu merak ediyorum (ilki de suni sancı idi).

Yani beklemekten yana dertli değilim çok, keyfim yerinde, gündüz geziyorum, evde keyif yapıyorum, kendime bol bol vakit ayırıyorum, dedim ya tek derdim her geçen günün müdahale olasılığını artırması...yoksa keyifler onda da, bende de gıcır!!