Toti sıpası bu aralar...

Totilerin küçük sıpası, en bi şirin mahlukat bu aralar:

- muslukların başından ayrılamıyor, akan suyla saatlerce oynamak istiyor, tabi tutanında beli kopuyor,
- pusetine kurulup kaptan köşkü misali, ellerini yanlara yaslayıp gezmeye bayılıyor,

- hayret ifadesi "aaaa?!" nidası tüm gün dilinden düşmüyor,
- 3. inciyi patlattı, 4. yü zorluyor,
- sürekli kucakta olmak istiyor, sanırım diş sıkıntılarından biraz mutsuz ve kaprisli :)
- mandal kovasından mandalları döküp geri kovaya tek tek atıyor, üstüste geçen çemberlerini sert bir şekilde ama büyük ustalıkla üstüste yerleştirebiliyor,
- duvardaki düğmelerden ışıkları kapatıp açıyor (bunda 11 aylıkken ustalaşmıştı zaten, hala en zevkli oyunlardan biri), "hadi aç" diyince "atç atç atç" diye söyleyerek işaret parmağını düğmeye uzatıyor,

- mumlara üflemeyi seviyor, ocağı yada mangalı görünce de pof pof diye üflüyor, dudaklarını büzüp bir kibar poflayışı var ki tadından yenmiyo :)
- tişörtümü veya geceliğimi çekiştirerek memeyi bulmayı biliyor :) bulunca da sevinç gösterileri yapıyor,
- basit kelimeleri tekrarlamaya yelteniyor ve şu kelimeleri söylüyor/söylemeye çalışıyor:
*aada = arda! yaydıra yaydıra ve bağırarak:) ilk kelimesi bu oldu sanırım, biraz narsist çıktı bizim sıpa:)
*anne-baba-dede (bayağıdır var, tam olarak anlamını bildiğinden süpheliyim)
*bıdı bıdı (banyoya giderken bıcı bıcı denilince tekrar ediyor)
*tiş (çiş - ilk kez bu sabah duydum!)

*opp = hoppaaa!
*abuda - abula (selviyle abla diyor diye yorumladık ve selviye ithaf ettik :)

bu arada Selvi' yle de oldukça iyi geçiniyorlar, buda beni çok mutlu ediyor...