2 !!

Birden ne yazacağımı bilemedim... :)

Ağdalı laflar aklıma gelmedi, sevgi dolu cümleleri ardı ardına dizemedim..

Sabah ilk iş doğum hikayemizi okudum...

Heyecanlandım okurken, gözlerim doldu..Hıck! :)

Kutlamak için arayan bir arkadaşımla konuştuk: "İlk zamanlar ne kadar zordu" diye..Hakikaten çok zordu..İlk yıl zorlandığım zamanlarda Babun' um hep derdi bana: "Kızım 2 sene tedavülden kalkacaksın, ama bak gör sonra bomba gibi geri geleceksin" diye...

Gerçekten 18 ay sonrası yavaş yavaş kendime geldim ve şu ara "bomba" gibiyim :)

Değiştim..Eskiye göre daha mantıklıyım, daha duygusalım, çok daha sulugözüm, daha anaç, daha şefkatliyim, sadece Arda' ya değil, başkalarına karşı da..

Kimi zaman daha sinirliyim, kendime vakit ayıramamaktan muzdaribim, eski çılgın ve fütursuz günleri özlemekteyim :)

Ve artık geceleri dötü yayıp tv seyredeceğine soğan kokuları arasında yemek yapan, köfte karıp dipfrize atan, evde meyve kalmayınca "Eyvah eyvaaah! " diye feryat figan kocayı markete postalayan, bazen duyduğu sorumluluktan sapıtan, her daim içi pırpır bir tuhaf kadınım ben..Diğer tüm anneler gibi :)

İyi ki doğdun Toti'm..İyi ki bizim oğlumuz oldun, iyi ki yüreğimin bu kadar "acayip bir sevgiyle" çarpmasını sağladın..2. yaşın kutlu olsun, mutlu olsun..!