Arda cephesinden..

Arda totisi bu aralar neler diyor, neler yapıyor...(Okul aktivitesi yazmaya alışmışım son zamanlarda, nasıl giriş yapayım bilemedim!) Aslında aklımda daha çok şey vardı ama yazmaya başlayınca hiç birisi gelmedi...Hatırlayabildiğim bir kaç beni güldüren/şaşırtan anektod:

*-"Arda hadi yatma vakti geldi.."
  -"Daha diil anne, uff..kafayı mı yedin sen?"
  - ....... ?!?!


*Bu ara yaşlanmak/gençleşmek kavramlarına taktı kafayı:
 -"Ben gençleniyorum di mi anne? Her gün gençleniyorum...Ama en gençlenen Aylin..dimi?"


*Montessori eğitimi iliklerine kadar işleyen Arda çalışmalardaki mantığı hayatının her alanına yayar:
  Bir akşam tırnaklarını keseceğim, bana yakın ayağını tuttum, kolayda küçük parmak var, ondan başlayacağım, tam makası tırnağa götürürken, aniden:
 -"Hayıııl anneee!" diye bağırır,
 -"Ay, ne oldu? Ödüm koptu!"
 -"Küçük palmaktan başlanmaz, büyükten başlaman lazım, aynı kahvelengi basamaklar gibi!!"


*İtiraf ediyorum bazen yemek konusunda ne Montessori tanıyorum, ne bir şey..Bildiğin tehdit, gözdağı takılıyorum bir şekilde, özüme dönüyorum. Geçenlerde yoğurt yemesi için bir taktik geliştirdim, soyadı Yoğurtçuoğlu ya, "İbrahim dede yoğurdunu  yemeyenlerin soyadını geri alıyormuş" dedim, acayip tuttu, bir kaç gün hapur hupur yedi yoğurtları. Geçen gün abanıyor ekmeğe, yine aynı tehditi savurdum : "Ekmeği değil yoğurdu ye, bak İbrahim dede...."
-"Ben zaten Youtcuoğlu diilim, ben ekmekçibaşıyım, Arda Ekmekçibaşı!"
Çok güldüm buna ama bu taktik de bu şekilde bir yerimde patlamış oldu!

*Rakamlarla çok haşır neşir bir müddettir. Sürekli gördüğü rakamları okuyor, çift haneli olanları soruyor: "Beşle sekiz yanyana gelince noolur?!" gibi...Bir de deli gibi araba plakası okuyor, her an her yerde..Plakadaki harflerden bildikleri varsa (Arda'nın Aaaa'sı gibi) baştan sona okuyor ama ortadaki 2 harfi de tanımıyorsa şu şekil okuyor:
Mesela 06 DK 2657
" Sıfıl Altı Ik Bık  iki, altı, beş, yedi."

Bir de son havadis verelim: Şu yılan hikayesine dönen genizeti bademcik ameliyatı perşembe günü nihayet gerçekleşecek. Geçen cuma pre-op. analizleri yapıldı. Pazartesi günü de ameliyat günü verildi..Heyecanlıyım, biraz da korkuyorum. Tabiiki ameliyat sağlıkla geçsin, bitsin başka bişi istemem ama sonrasını da düşünmeden edemiyorum..Ağrı, sızı, yutkunamama ve haliyle bol sıkıntı, vızırtı, kapris..Tecrübe eden anneler anlattı valla, ilk 2 gün verilen dondurmayı bile istememiş, açlık grevi yapmış onların cüceler..Bir yandan da kucağımdan inmeyen öbür cüce..Neyse bir şekilde atlatacağız ve artık Arda cücesi her ay beta olmayacak, horlamayacak, burnundan nefes alabilecek, daha huzurlu uyuyabilecek..

Ameliyatı tecrübe etmiş anne-babaların yazacakları deneyim, ipucu ve taktik yorumları başım üstünedir!!

Minik elcağızlarla boyanmış önlük aneler günü hediyemin ta kendisidir!

Kurabiye yapmanın raconu çiğ hamuru ha bire tırtıklamaktır!

Kafa yaran taş kurabiyeler!!