Arda döverek uyanıyormuş, bunu da öğrenmiş olduk bu ameliyat vesilesiyle!
Evet evet dövdü..Kimi mi? Tabii ki ana-babasını, kimi olacak?!
Ama en çok anasını..Bilinçaltında ne büyük nefret besliyormuş bana bu cüce meğer?
Narkoz sonrası hariç herşey çok kolay oldu aslında. Hastaneye gidişimiz, aç olmasına rağmen güle oynaya bekleyişimiz, sıramız gelince yeşilleri giyişimiz, hemşirelerle sohbet, steteskopla herkesin kalbini dinleme...Hele sakinleştirici midir nedir, o zımbırtıyı içince bir güzelleşti seninkisi, sanki bir ufak devirmiş gibi leyla oldu. Çok şirindi, sürekli gülümseyen bir pelte! :)
Yolladık leylayı ameliyathaneye..Yarım saat sonra burda olun dedi doktorumuz. Bir şeyler atıştırıp bi koşu döndük ama bekle bekle...2 saat sonra aldılar içeri...Ağlıyordu Toti'cik. Ayılmaya çalışıyordu. Ağlama da denemez aslında, haykırıyordu. İlk başlarda kucağımda tuttum ama yavaş yavaş tutamaz oldum. Ne kucakta durmak istiyor ne sedyede..Derken daha çok bağırmaya başladı, zaptedemez olduk. Ayakkabıları giyip gitmek istiyordu besbelli, atıyordu kendini aşağıya..Basabilse, denge sağlayabilse bildiği -bilmediği- tüm küfürleri sayıp çekip gidecek...Derken vurmaya başladı bi bana bi babasına..Derken ikimizin de sırayla boğazına yapıştı! Kin, nefret, intikam!
"En çok beni dövüyor, ben biraz çıkayım bari" diyerek ve yanaklarımdan 2 damla yaş süzülerek kendimi dışarı atmamla uyuması bir olmuş...Pek sevindim ben tabii...Hem o dinlenecek, toparlayacak (demişlerdi narkozdan kurtulmanın en iyi yolu uyumak diye) hem biz sakinleyeceğiz, hem de orada oynadığımız tiyatro bitecek ve millet önüne dönecek diye. (Bayılıyoruz gözümüzü dikip insanların zor durumda olduğu anları dibine kadar seyretmeye!!) Neyse uyanması için beklerken biraz gergindim ne yalan söyleyeyim, dayak devam eder mi diye! :)
Pamuk gibi uyandı kuzucuk! Sonrası da pamuk gibi geçti. Ne bir kez ağrıyor dedi ne bir şey. Eve dönünce dondurma götürdü bol bol, akşamına mercimek çorbasına hayır demedi. Ertesi gün akşam ise balık ve makarna lüpletti...O kadar sıkıntılı post-op. süreçleri dinlemiştim ki, şaştım kaldım..Demek ki her bünye, her vaka cok farklı..Bir de genetik kodlar var belki de..Bunun anası da aynı ameliyattan hemen 24 saat sonra mutfakta bulgur pilavı kaşıklarken yakalanmış :)
Şimdi daha önce sıkça duyduğum "Ayy ameliyattan sonra gör bak nasıl serpilecek, nasıl semirecek!" tezlerinin doğruluk oranlarını saptamak için bekliyorum..Ama ondan önemlisi hakikaten evdeki horlama sesi azaldı a dostlar...O nasıl bir geniz etiymiş ki daha 4 yaşına gelmemiş bebe 44 yaşında, şişman ve düzenli alkol alan koca adam gibi horluyordu, apne oluyordu! Bu arada bir süre pisinlerden uzak kalacak, ama sadece 4 hafta. Kulak zarına ufak çizikler atıldı cünkü. Sevgili doktorumuz Demir'i ameliyathane kapısında sıkıştırıp "Noolur çok gerekmiyorsa tüp takmayalım, bak okulda yüzmeye başladılar, yeni bir Phelps yetişiyor, aman gözünü seveyim yüzme kariyerimizi başlamadan bitirme!" diye yakarmam işe yaradı sanırsam :)
Öyle böyle geldi geçti...geçireceği en büyük operasyon bu olsun işallah...tık tık tık! (Tahtaya vur sesi)
Kıssadan hisse 1: Çocuğunuz narkozdan her türlü uyanabilir, hazırlıklı olun. Bilin ki o an hiç bir şeyi bilinçli yapmıyor ve sonradan hatırlamayacak. Sakin kalmaya özen gösterin, üzerinize alınıp benim gibi japon çizgi filmi kıvamında gözlerinizi titrete titrete ağlamayın...Yavrunuz biraz daha büyükçeyse darbelerden korunmak için ekstra hazırlıklı olun.
Kıssa-hisse 2: Dondurma candır! Çocuklara verilebilecek en masum, en faideli tatlıdır. Yaz kış tüketin, ameliyat filan beklemeyin, bebenizle oturup kaşık kaşık götürün!
.JPG) |
| Kaptı yine steteskopu! |
.JPG) |
| "Bebem doktor olsa keşke" kompleksimin kaşındığı dakikalar |
20 yorum:
çok tatlısın, böyle zor bir durumu öyle doğal anlatmışsın ki :) ve çok geçmiş olsun, dediğin gibi en kötüsü bu olur umarım...
oğlum sünnet olmuştu, narkozdan uyanma süreci aynı anlattığın şekilde olmuştu bizde de...
Itır, bazen sana karşı sevgim böyle bir acayip depreşiyor, biliyor musun?
:)
Geçmiş olsun tekrar, serpilcek serpilcek annesi. Darısı Çınar'a...
çok geçmiş olsun canım hatta okuyunca bizim sürecimizden daha hafif atlatmış olmanıza sevindim zira bizim ilk iki haftamız zaten pekde iştahı olmayan bücür için dahada iştahsız ıvır zıvırla geçen bir süreç oldu ama 2 hafta sonrasında durum düzene biniyor gerçi hani o bundan sonra hasta olmayacak tezini biz daha 1 ay doldurmadan 2 gün önce yaşadık ama hafif bir faranjit başlangıcı ve ateşle yalnız önceki hastalıklarımıza nazaran hafif atlattığımızı farkettim ilk gün baya üzülmüştüm ama şuan antibiyotiksiz spreyle durumu atlatmaya çalışıyoruz buda bir artı bence. gerçi doktorumuzda dedi ilk bir yıl ara ara bu tarz olaylarla gene karşılaşabilirmişiz ama umarım son olur. Çünkü onların hastalanmalarını artık istemiyorum. Umarım içini karartmadan olabilecekleride paylaşmam en azından bir yol gösterici olmuştur çünkü ben galibadaha toz pembe bakıyordum olaya. Ama gerçekten daha hafif mızırdanmadan daha az ateşle hatta güle oynaya bu rahatsızlığı atlatıyor olması bile bana süpriz oldu. Bu açıdan bile bademciklerini aldırmamız baya iyi oldu galiba diyorum içimden aman büyük konuşmayayımda.
Sağol anne kaleminden :)
Bir de sünnet var dimi? Ben bir daha narkoz vakası yaşamamak için ecnebi gelin bulsam olmaz mı?? :)
Başak'cım, herşey karşılıklı bir enerji bu evrende ;)
Biz Cumartesi Mogan'da sevgi kelebekleri olalım o vakit!
:-)
Darısı hakikaten Çınar'cığımın başına..Umarım Arda gibi kolay atlatır o da post-op.u.
Tarkan'ın Annesi; Siz ne zaman geçirdiniz ameliyatı?
Arda eksterm bir durum oldu bu arada, benim çevremde duyduğum bütün cüceler Tarkan gibi ilk 10 günü zor geçiriyorlarmış..
Hastalık konusunda da umarım eskisi gibi ağır beta olmayacak, en büyük temennim bu. Bu kış her ay beta oldu. Boğaz hep bembeyazdı. Sürekli antibiyotik..Çok can sıkıcı. Daha çok erken tabii ama bence seneye kış meyvelerini toplayacağız bu işin. Horlamanız azaldı mı sizinde?
He valla, sevgi kelebee olalım :) Davulumu senin için çalayım :)
Itırım ve Ardası
çok geçmiş olsun ikinize de. şu sünnet olayına hiç girmeyelim, napsak ben de bilmiyorum.
sevgiler
gorki
Görkem teşekkürler, sünneti benim usül halledicez; yabancı gelin alıcaz şekerim..sen sağ ben selamet! :)
Çok geçmiş olsun. Serpilsin büyüsün yavrucak.
Canım henüz haberim oldu. Çok çok geçmiş olsun. Umarım sonuçları da güzel olur.
Itır' cım tekrar çok çok geçmiş olsun. En zoru ayılmak olmuş ama bırak yaşadığınız en zor şey o olsun, daha kötülerini hiç görmeyin. Çok sevindim ağrısız sızısız toparlanmasına kuzunun..Ben de sünnetsiz kalsalar diyorum bazen nolcak? :)
Benden Bizden, Özlem; çok teşekkürler. İnşallah iyi olacak artık ve umarım seneye kış daha kolay geçecek!
Zeynep; aslında diyorum 18 de kendileri karar verseler ne yapacaklarına, kendi vücutlarının bir parçası neticede..Ama bu sünnet işi öyle bir iş ki başka insanların, toplumun, ahlakın, örf ve adetlerin senin organında daha fazla söz hakkı oluyor..Garip bir müessese vesselam!
Görüp geçireceği en büyük operasyon sağlık sorunu bu olsun gerçekten, amin! Sünneti doğar doğmaz yaptırmadığıma pişmanım ben de :/ Öpüldünüz.
Zeynep.
çok geçmiş olsun.. canım narkozun etkisiyle epey hırpalamış seni :)) umarım bir daha sorun yaşamaz..
Naz dedi ki:cook gecmis olsun,Dogu'nun sunnet narkozundan uyanmasi da epey siddetliydi,ozellikle tekme bakimindan epey nasibimi almistim.. Sunnet sanirim 6 yasindan sonra uyutmadan da oluyomus,biz 13 aylikken yaptirdik bir iki saat ayilma tepikleri disinda hersey cok kolay gecti,hic sikintili bi surec diil.. Yine de ikinciyi dogurursam kesin dogdugunda yaptiricam demistim,ikinci de kiz oldu sansima :)
Zeynep, Secgi, sağolun varolun! :)
merhaba ,biz iki yaşa 15 gün kala olduk bu ameliyatı.uyanma süreci aynen yaşadığın gibiydi..daykta yedim,saşlarda yolundu ama benden dökülen yaş 2 değil 2000di.babmız hanmize şefkat göstereceğine karar veremeden sızdık neyse.ay ben sadece evet serpiliyorlar diyecektim.olduğu gibi anlatım herşeyi:))bizimki hala ihtahsız olduğu halde kilo aldı.ama kuru öksürükle tanışıcaksınız bilgine.ama dont panik,papatya, ıhlamımur yetiyo şimdiden söylemesi..
Ya keyfi sibel..bu kadar erken tanışmış olabilir miyiz kuru öksürükle? Daha 2 haftası dolmadan başladı da.. :(
valla,anane ususlu halletmeye çalışın derim.biz ilk seferde koştur koştur gittik aile hekimine hemen başladı antibiyotiğe,dedim zaten antibiyotikten bıktığım için ameliyat olduk:(neyse sonra ballı sütler,arada zencefilli bal,ıhlamur,papatya hallediyoruz..
Yorum Gönder