Yeni işim gerektirdiği için gazete okur oldum. İçim kalka kalka..Ne güzel bırakmıştım dünyadan haberdar olmayı..

Bu sabah yine alt üst oldum..

Kıbrıs'ta askerliğini yapan ve terhisine 1 hafta kalan er Uğur Kantar içtimaya geç kaldığı için Ceza aldı, "disko" ya kapatıldı ve öldürülesiye dövüldü. 2.5 ay komada kalan er önceki akşam öldü.

Yanında Uğur' un fotoğrafı var. Anne-babasını düşünüyorum fotoğrafa bakarken, şu bizim de geçtiğimiz yollardan geçerkenki hallerini..Koyunlarına sokup uyudukları, komik hallerine güldükleri, kakasını, yemesini, uykusunu dert ettikleri günlerini..Babasının oğluyla güreş tututğu anları, annesinin altını değiştirirken ayaklarını öpüp kokladığı anları..Her zaman yaptığım gibi empati kuruyorum, yerlerine koyuyorum kendimi..Arda' yı düşünüyorum...Deli oluyorum!

Sahi..Bilal' in sakatlığı neydi, çürüğe çıkmıştı değil mi?

İleride düzen ne olur bilinmez..Ama Arda' nın askerlik yapmaması için elimden geleni yapacağım...Vicdani redçi olursa en yakın destekçisi de ben olacağım...

Zaten böyle düşünüyordum, bugün haber ile yeniden hatırladım..o kadar...hissiyat budur...kendime not..hatırlatma..ne ise...