Ay dert yanasım var huuu!!!

Üzerimden kamyon geçmiş gibiyim..
Yorgunum..argınım..pestil gibiyim..
İlk haftalar 3 saatte bir kalkarken bile bu kadar yorgun hissetmemiştim..
Halbuki kız uyuyor..Zavallım zaten o kendi kendine büyüyor..eziyeti yok bana..
O yatınca yatabilsem...uykumu alabilsem..ama olmuyor..
Seviyorum ikiside uyuduktan sonra "takılmayı"..
Zaten sosyal hayat bitti..bari evimde kendi kendime sosyalleşeyim diyorum..
Aslında sorun tam olarak da uykusuzluk değil..

Arda ile aramız limoni bu ara..zorluyor beni..bizi..
Bütün otoritem bitmiş gibi hissediyorum bu ara..
Sanki düşmanıyım..Üzmekten haz alıyor beni..
Sanki hıncını çıkarıyor...Değişen hayatının, ikiye bölünen sevginin hıncını..
Anlaşamıyoruz bazen..daha ne olduğunu anlamadan başlıyor kendini yere atmaya, ulur gibi ağlamaya...
Ne orta yolu bulmak mümkün, ne teselli etmek..
G.t gibi kalıyorum karşısında..
Bir de dayak yiyorum bazen...ne yapacağımı şaşırıyorum..tekme tokat girişiyor..
Çok hafif tabii..kendi boyuna gücüne göre..Fiziksel olarak canımı acıtmıyor ama ruhen bitiriyor beni..

Ben de özlüyorum eskiyi..tıpkı onun gibi..evrenin gücüne gitmesin çok şikayet ediyorum ama..bocalıyorum işte, tıpkı onun gibi. Eski rutinlerimizi, muhabbetimizi, başbaşa  geçirdiğimiz vakitleri özlüyorum. Bana her seslenişinde, benden her bir şey istediğinde orda olabilmek, cevap verebilmek istiyorum. Artık mecburen babaya pasladığım bazı bize ait anları yeniden devralayım istiyorum..Mırıl mırıl konuşalım, kucak kucağa vakit geçirelim, her daim sevişgen olalım istiyorum..Öptüğüm zaman "yaa öpme yaaa!" demesin, kaşlarını çatıp beni itmesin istiyorum...Acaba yanlışLAR mı yapıyorum, kotaramıyorum mu? soruları beynimi kemirmesin istiyorum..

Amaaan istiyorum oğlu istiyorum işte! Burda vızıklanacağıma gidip zıbarsam daha hayırlı olmaz mı? Di mi ama? Hadi naşşş!!!