Yürrü bee..!!

Çok mutluyum a dostlar!!
Zil takıp oynayasım var..
Kızılay meydanına inip göbek atasım var..
Bağıra çağıra..ona buna..muştulayasım var..
Dağlara taşlara haykırasım var..

Arda tuvalete kaka yaptı a dostlar!! Bu akşam, yatış öncesi, adaptöre bile oturmadan..
4 Ağustos'ta bezi attığımızdan beri ilk defa..
Nasıl olacak, daha ne kadar böyle devam edecek? diye fık fıklanırken ben...
Daha dün akşam umudumu yitirmiş, gizlice ağlamaklı olurken..

Bilen bilir, bizim derdimiz büyüktü..sadece bez bırakmak değildi..
Kabızlık sonrası travmaydı, kaka tutmaydı, kimi zaman 10 gün tutmaktı bizim derdimiz..
25 Şubat'tan beri SOKOL kullanmaktı..Her gece yatmadan, artan dozlarla..
Dolayısıyla bez bırakma da daha bir büyümüştü kafamda..

Ben mutfaktaydım..babasıyla banyodaydı, yatma hazırlıkları için..
Pıt pıt ayak sesleri duydum koridorda..
Mutfak kapısında belirdi.."Hey anne, gel bak sana bişi göstelicem!" dedi..
Yürüdük peşpeşe banyoya doğru..
Acaba mı? derken banyo kapısında babanın yüzünü görünce "Allaaaaahhh!" dedim içimden coşkuyla!
Yüzümde normal bir ifade yaklaştım tuvalete..."Baak!" dedi, gururla gösterdi.
"Vaaay amma büyük" dedim ilk tepki olarak. Nasıl 6 gün tuttu anlamadım o şeyi! O küçücük vücutta nerede durdu o kocca şey?
Birini sopaya diğerini topa benzettik. Tam beyzbol oynamalık yani!! Hahahahaha!!!!
Sarıldım kocaman..."Biliyordum başaracağını!" dedim..
"Evet, sen çok mutlu oldun dimi anne?" dedi..
:)

Bende bok muhabbeti bitmez...Keseyim en iyisi burada...
Devamı gelsin e mi?