Aklım başımda değil hala...

Hala etkisinden çıkamadım..Çok acayip bir tecrübeydi..Arda' nın doğumundan sonra yaşadığım en etkileyici, en heyecan verici, en beni hayretlere düşüren şeydi Asya' dan Avrupa' ya yüzmek..İyi ki yaptım ben bu işi..Kendimle gurur duyuyorum desem çok mu kibirlenmiş olurum acaba ? :)

Nasıl anlatılır ki, nereden başlanır ki....

Yarış sabahı gergin ama komik halimiz, Kuruçeşme parkındaki panayır yeri gibi şenlikli sporcu alanı, bir sürü tanıdık görmek, "yarış geyiği" yapmak, teknelerle Kanlıca' ya giderken bize eşlik eden yunusların yarattığı coşku, alkış kıyamet onları selamlamamız, midede hissedilen heyecan krampları, diğer yüzücülerle yaptığımız şamata, start anındaki kaos, Esra' yı takip edeceğim diye su altında hafiye gibi süzülmem...

Kalabalıktan sıyrılıncaki sakin ve senkronize seyrimiz, ucu bucağı olmayan depderin mavilikte bir başına yüzmek, Fatih Sultan Mehmet köprüsünün altından sırt yüzerek geçip köprüyü seyretmek, kafamı kaldırdığımda Rumeli Hisarını görmek, nefes alırken Kuleli Askeriyi izlemek, denizin ortasında "ne tarafa?" diye kısa pazarlıklar yapmak..

Arkamızdan gelip bizi geçen genç erkek yüzücülerin sayesinde "doğru yolda" olduğumuzu anlamak, sevinmek, derin bir oh çekmek, akıntıyı iyi yakalamış olmanın dayanılmaz hafifliği, 54 dakikada kendimizi Kuruçeşme' de bulmak, can havliyle çıkmak, kolumuzdaki çipleri okutmak, derecelerimize sevinip Esra'yla kucaklaşmamız, şaşkınlık, sevinç, gurur, yarışı bitiren diğer takım arkadaşlarımızı karşılamak, onların derecelerine sevinmek.....

Hepsi çok acayipti..anlatılınca hakkını verememe endişesi yaratacak kadar yoğundu..

850 katılımcıdan 561 tanesi yarışı bitirdi. Genel klasmanda bu 561 kişiden 56. oldum.

Yaş grubumda, yani 30-39 yaş kadınlarda ise 6. olarak bitirdim.

Karaya ayak basan 11. kadınım vede yine karaya ayak basan Türk kadınlar arasında 3. yüm, ama böyle bir madalya tabii ki yok!! :)

Engelli sporcular vardı, her birini yürekten alkışladım, gözlerim dolarak, göğsüm gururla kabararak...Yabancılar vardı, Güney Afrika Cumhuriyeti'nden tut Romanya' ya, İspanya' dan ABD' ye...Su çok temizdi, finişe gelirken Kuruçeşme'de bir kaç denizanası, o kadar..Zaten onları da gözüm görmedi o esnada...Merak eden var ise; Evet, bol bol su yuttum, hala yaşıyorum! :)

Çok keyif aldım ben bu işten, eskiden maratonu bırak uzun mesafe yarışları bile içimi bayardı ama sanırım kanımda varmış benim maratoncu olmak! :)

Eee? Şimdi sırada ne var..? Çanakkale mi dediniz..?? :)

Bekleşirken

Dodo dayı ve Ali amca da yarıştılar