3 Şubat 2011 Perşembe

"Güven" e sarsılan güven...

Dehşet içindeyim...
Yeni doğum yapan arkadaşımın yanından geliyorum, on dakika önce ayrıldım yanından, ofise döndüm.
Güven hastanesinde planlı sezaryen ile doğdu bebek..Aramıza hoş geldi..Ama eminim kendisi hiç de mutlu değil şu anda anasının karnından çıktığı için...
*
Odaya girdiğimde küçük yatağında ağlıyordu bebek, anne şaşkın, sudan çıkmış balık gibi, sezaryenden dolayı hareket etmesi zor, odada akrabalar, arkadaşlar...
Emzirmiş, "Süt geldi mi bilmiyorum ama yarım saat kaldı memede, cok cok emdi" dedi.
Tebrikler faslı, bizi tanıyan akrabaları ile ikinci bebek muhabbeti filan, bebek hala ağlıyor...
Anne kucağına aldı, sakinleşir gibi oldu..

O sırada ne doktoru olduğunu anlamadığım bir doktor hanım gelip, en son ne zaman emzirdiğini sordu, "Ağız var merak etmeyin" dedi (fakat sonradan sorduğumda emzirme sırasında onun gözlemlemediğini duydum, nerden karar verdi ağızın olduğuna anlamadım) kilosu yüksek olduğu için (3950) çabuk acıkır, bir de anne memesini sömürmek isterler, emzireli 1 saat oldu ise tekrar deneyin ama her 5 dakikada bir memeye koymanın da anlamı yok" dedi, yakınların "Ama ağlıyor?" sorularına "Açlıktan ağlıyordur, olmadı besleriz birazdan onu" dedi ve hemşireleri bilgilendireceğini söyleyerek çıktı.

Garson geldi odaya, misafirlere çay servisi yaptı, çıktı...

Bebek hala ağlıyor, ara ara susuyor, sonra yine ağlıyor..Ağzı, dudakları meme arıyor..
Arkadaşım kucağında tutuyor, emzirme dendi diye bir şey söylemek istemiyorum, zaten çekiniyorum, çünkü biliyorum insan o an akıl almak istemeyebiliyor, çekiniyorum bir şeyler önermeye...

O arada bir hemşire giriyor odaya, işte asıl dumur olduğum an burada yaşanıyor:
Hemşire: "Emziriyor musunuz???" (Şaşkın ve yapılmaması gereken bir eylemle karşılaşmış gibi)
Anne: "Hayır"
Hemşire: "E, kucağınızda niye tutuyorsunuz? Alışır kucağa öyle, koyun yatağına!"
Öyle bir şok geçirdim ki bu lafa, ne diyeceğimi bilemedim, karışmak da istemiyorum ama tutamadım kendimi, bir şeyler geveledim, arkadaşımın 6 ay önce doğum yapmış görümcesi de bir şeyler dedi, en sonunda peki nasıl beslenecek bu çocuk gibi bir laf attı birisi ortaya hemşire biberon getireceğim ama "yarım saat sonra" dedi ve gitti...Daha 20 dakika vardı ben çıkarken..
*
*
Bu mu Güven Hastanesinin çok iyi, hatta Ankara' nın 2. iyi yeni doğan ünitesi? Bu anlayışla ve bu hemşirelerle mi aldılar bu sıfatı? Çok ama çok şaşkınım...Doğum hikayemde yerin dibine soktuğum Hacettepe' de emzirebileyim diye başımda pervane olmuştu hemşireler..Evet orda da 1 kez biberon verilmişti Arda'ya, 2. gündü...Ama o emmek için ağlamıyor, sadece uyuyordu, çeçe sineği sokmuş gibi, uyandıramıyorduk ve meme veremiyordum, bir noktadan sonra endişelenmiştik su kaybı olmasın diye..Sonra yeniden düzelmişti..Bir de orada çay servisi yapılmıyor, gelenler kışkışlanıyordu ki hiç de zalimce bir hareket olduğunu düşünmüyorum.
*
*
Şu an ciddi süpheler ve kaygılar içerisindeyim hastane seçimimden dolayı..Acaba rotayı yeniden Hacettepe' ye mi çevirsem diye de düşünmüyor değilim...

Not: Yazarken acaba ben mi abartıyorum dedim..Gerçekten yatağında mı bırakmak gerek bebeği? Daha 2 saat olmuşken dünyaya geleli, saat hesabı mı yapmalı? Meme için uğraşılacağına biberona mı yönelmeli? (Belki sezaryende gerekiyordur bu, bilemiyorum)....Ama hani emdikçe gelirdi süt?? Neyse...dumur oldum işte...

21 yorum:

Nur dedi ki...

itircim, bebek dogduktan sonra her arkadas ve akrabadan farkli ses cikar, farkli oneriler gelir. farkli yaklasimlar sadece alaylilardan olsa neyse, okullulardan, daha dogrusu bu isin uzmanlarindan (doktor-hemsire) da gelir. bir suru farkli ekol farkli yaklasim duydum. kimileri belli saat araliklariyla emzirmek gerektigini, kucaga bagimli yapmamak gerektigini soyler (ki bunun eski bir yaklasim oldugunu dusunurdum). daha modern bir yaklasim oldugunu dusundugum yaklasimda ise cocuk istedikce ona guven duygusu verebilmek icin kucaga almak ve emzirmenin iyi oldugu soylenir. gercekten celiskili bir durum. anne saskin saskin bakarken herbiri birbirinden 180 derece farkli bir suru oneri ucusur.. bu celiskili oneriler bombardimani yeni dogan asamasindan belki de ergenlik asamasina kadar da devam eder. benim dusuncem kitaplarda yazilan ve ideal gibi gozuken her yaklasimin pratikte cok da uygulana bilir olmadigi yonunde.. okumak, tecrubelilerden fikir almak ve sonrasinda da KENDI TECRUBE VE ON SEZILERINLE hareket etmek bana en dogru yol gibi gorunuyor..

saricizmeli dedi ki...

A.Ü. tıp fakültesinde yaptım ben de doğumumu. Özelleştirilmiş hizmetler dışında, herşey muhteşemdi. Zaten olağndışı bir durum olduğu için oraya yönlendirilmiştik. Şimdi MESA'yı deneyeceğiz bakalım nasıl olacak. Aranan otel hizmeti değil aslında. Annemin lafını çok seviyorum ilk kırk gün bebeğin düzeni olmaz. Sıcacık anne karnından al bir de ağladıkça kucağa alma, emzirme diye kurallar koy insafsızca. Eskiden bilmem kaç ezan geçmeden emzirilmez kuralı varmış annemle kayınvalidem bahsetmişti.

Itır dedi ki...

Nur kendi tecrübelerine ve sezilerine güvenmek konusunda katılıyorum sana..Ama günümüzde saatli emzirme ekolü çoktan eskilerde kalmışken, amman kucak bebeği olmasın anlayışı tarihe karışmışken güven gibi bir hastanede bu yaklaşımları görmek çok şaşırttı beni. Akrabalar istediği gibi atıp tutabilir, yani keşke öyle olmasa ama oluyor işte..Ama hastanenin duvarlarında "emzirme dostu hastane" panoları duruyorsa, tecrübesiz bir anneye ilk önce emzirme öğretilmeli ve özendirilmeli diye düşünüyorum..

Itır dedi ki...

sarıçizmeli ben aslında biraz konfor da arıyorum bu sefer..Birde doğumda serbestlik. Doğum hikayemi okuduysan Hacettepede çok olumsuzluk yaşadım "labor" sırasında. Bir de iki kişilik odada kaldım, çok eski ve konforsuzdu, annem 2 gece demir bir sandalye tepesinde sabahladı filan..O yuzden biraz konfor da fena olmaz diyorum :)
Ancak bugün şahit olduğum doğum sonrası durumlar hiç hoşuma gitmedi ve Hacettepe'yi mumla arattırdı bana..Bu noktada nispeten tecrübeli olmamdan faydalanacağım inşallah..Emzirme yada yatağına geri koy diyen hemşireyi geri püskürtebilirim sanıyorum :)

aslı dedi ki...

Itır'cığım, doğaldoğum konusunun içerisine fazlasıyla dalmış olan kişiler olarak biz biraz farklı gözlerle bakıyoruz sanırım duruma/olaylara.Bence biraz daha Türkiye'nin genel durumuna bakarak karar ver.

Ben de Aslı'yı Güven Hastanesi'nde doğurdum. Ve orayı düşündükçe hala daha içimi bir huzur kaplar. Gayet bilgili, ilgili, işin ehli hemşireler var orada bence. eve çıktığında bir sorun olduğunda bile hem telefonda hem yüz yüze çok yardımcı oluyorlar. Ben o zaman Aslı'yı hastanede 6 saat falan hiç durmadan emzirmiştim. (Detaylarını şimdi yazamayacağım ama Aslı kelimenin tam anlamıyla aç bir bebek olarak doğdu - kordondan birkaç gün beslenememişti)
Ama başka bir yakın arkadaşım da oradaki hemşirelerin -özellikle gece vizitelerinde- sigara koktuğunu söylemişti. Bana hiç denk gelmedi ki ben de 2 gece yattım hastanede.

Şöyle düşün bence: Arkadaşının bu durumu zaten başından yanlış. Yani erken sezaryene alınması, bebeğin daha hazır olmadan çıkması vs. Tabiiki bebek emdikçe geliyor süt ama sezaryen olduğu için de daha tam verim alınamaması da normal, biliyorsun. Ee bebeği süt gelsin diye fazla memede tutarlarsa bu sefer annenin memelerinin yara olma ihtimali artıyor. Bu düzen çerçevesinde düşünürsen eğer, yani annenin "rahatını" düşününen hemşireler olarak onu rahat ettirmeye çalışıyorlar işte kendilerince. Veya etraftan bu bekliniyor onlardan.

En son doğumu ise İzmir'de nispeten yeni, konforlu bir özel hastanede yaptım. Ne doğum sonrası hemen emzireyim diye geldiler (daha önceden başka arkadaşlarımda da görmüştüm bunu), ne bebek bakımı ile ilgili yardımda bulundular. Allahtan ikinci doğumdu da her birşeyi biliyorudm. Yoksa biraz zorlanabilirdim. Tek yaptıkları biz mışıl mışıl uyurken bizi emzirmek için uyandırmaktı - ki bir daha doğurursam eğer bunu istemediğimi özel olarak isteyeceğim!!
Demek istediğim, sen oranın oda, hizmet vb lükslerinden yararlan bence yine. Zaten diğer herşeyi sen biliyorsun. Kendin istediğin gibi yaparsın. Onlara hehehee der geçersin ;)

Zeynep

Sen Gelince dedi ki...

Ben Güven Hastanesi'nde yaptım doğumu. Çay servisine çok şaşırdım, yoktu böyle bir şey. Hemşire ya da doktorlardan da böyle bir yaklaşım duymadım. Hatta sürekli emzirmem için teşvik ettiler. Ama evet iri bebeği doyurmak daha zor. Hele sütün yetersizse. Bunu bizzat kendim yaşadım:(

ulay dedi ki...

çok şaşırdım. ağlamasına izin vermemişti hemşireler benim doğumumda, ki sezaryendi benimki de. süt gelmediği halde bebek istedikçe emzir, hatta sürekli emzir demişler, bebeğim göğsümü tutamadığı için benimle beraber denemişlerdi uzuuun süre. daha doğalı bir kaç saat olmuş bebek kucağa alışır mı yahu çok mantıksız geldi bana. annesinin kokusuna ihtiyacı yok mu her şeyden önce?

ulay dedi ki...

şimdi okuyunca güven hastanesiyle ilgili yazmışım gibi olmuş. ben hemşirelere şaşırdım sadece, hastaneyle ilgili bi tecrübem yok :) bu arada sağlıklı bir doğum dilerim. sevgiler

saricizmeli dedi ki...

bu arada biz üniversitenin özel odasındaydık. hayat ondan daha kolay gelmiş olabilri bize. gerçi biz de 11 gün kalmıştık. hey gidi günler heyyy...

ÇokBilmiş dedi ki...

Ben zaten en başından böyle anneye müdahale edilmesine uyuz oluyorum. Orası hastahane, hemşire ve doktorlar da bilim insanı değil mi? "Bebeği kucağınd atutma, kucağa alışır" lafı bilimsel bir yaklaşım mı? Ayrıca SANA NE! Sana ne kardeşi; ben bebeğimi kucak arsızı yapacağım. Sana mı soracağım ben çocuğumu yetiştirirken?
İlk doğumda insan çok şaşkın oluyor, cevabını veremiyor. Korkuyor da bırak denince bırakıyor. Hele ikinci doğumumda bir karışsınlar bana!! Meme benim değil mi kardeşim? İstersem mememi bebeme emzik yaparım, ağzından çıkartmam. Sen ne karışıyorsun? Sen beni bilimsel açıdan bilgilendir; kararı bana bırak. Biz el kadar bebelerin kendi kararlarını kendilerinin vermesini teşvik ediyoruz da ben gitmişim oraya 30 yaşımda, kadın içeri girmiş bana emir veriyor. Sinirlendim çok fena çok!
Kusuruma bakmayın :)

xxx dedi ki...

doğum oalyında doktor çok önemli, personeli dr yönlendirebilir. baştan ne istediğinizi ne nasıl olmasını istediğinizi açıkça dile getirin bence.. siz istemedikçe kimse farklı uygulama yapamaz.ben doğal doğum yaptım kendi dr gelene kadar nöbetçi dr beni zorla yatağa yatırıp nst bağlamak istedi, ben izin vermedim, çok net hayır dedim. yürüyerek ayakta kalarak açılmaya yardımcı olacağımı ve daha az acı hissedeceğimi bildiğim için bunu anlattım ve zorlayamadı beni.

Nur dedi ki...

itircim, benim ilk dogumum zekai tahir burak (ztb) ikincisi de hacettepe'de oldu. iki dogum arasinda 9 sene gibi uzun bir zaman vardi. ben ztb'deki hemsirelerin dogum sonrasi verdigi bilgilendirici kisa egitimden (emzirme, bakim, yikama, vb...)ve guleryuzlulugunden cok ama coook hosnut kalmistim. hacettepe de asla kotu degildi ama 9 sene onceki ztb'deki kadar olagan ustu degildi. gerci ikinci bebek oldugu icin tecrubeli sayilirdim, o nedenle hemsirelerin dogum sonrasi verdigi bilgilere birincisi kadar yogun olarak ihtiyac duymuyordum. ama yukaridaki yorumlardan anladigim kadariyla ayni hastanede bile farki personele tesaduf etmek farkli deneyimlere yol aciyor. bence sen artik tecrubeli ve oldukca ilgili bir annesin. senin icin onemli olan dogumu yaptiracak hekime ve dogum sonrasi yeni dogan cocuk hekimlerine guvenmen. hemsirelerin onerileri oldugu zaman gerekirse fikirlerini catir catir tartisirsin dogum sonrasi. hatta oncesinde kafandaki bu kaygilarini ve soru isaretlerini doktorunla tartisman da seni rahtlatir diye dusunuyorum. bir adim ileri gidip hastanenin yeni dogan servisine kaygilarini iceren bir mail de atabilirsin. sevgiler....

Itır dedi ki...

Aslı haklısın..biz biraz daha farklı bakıyoruz genelden, herşey doğal olsun istiyoruz, ama yine de taa eskilerde kalmış bazı yaklaşımları ve ilgisizlik (yani hiç bir hemşire de demez mi gelin bir yardım edeyim deneyelim şu işi diye?) şaşırttı beni..Ama dediğin gibi yapacağım, konfordan yararlanıp kendi bildiğimi okuyacağım sanırım..inşallah yani..lohusalık salaklaştırmazsa yine beni :)

Itır dedi ki...

Aslı haklısın..biz biraz daha farklı bakıyoruz genelden, herşey doğal olsun istiyoruz, ama yine de taa eskilerde kalmış bazı yaklaşımları ve ilgisizlik (yani hiç bir hemşire de demez mi gelin bir yardım edeyim deneyelim şu işi diye?) şaşırttı beni..Ama dediğin gibi yapacağım, konfordan yararlanıp kendi bildiğimi okuyacağım sanırım..inşallah yani..lohusalık salaklaştırmazsa yine beni :)

Itır dedi ki...

Özlem ve fragola, eminim çok daha işinin ehli hemşireler vardır güvende, bende yazıyı güvene atfederek yazdığım için orada çalışan herkesi karalamış oldum aslında :(
Bir çok arkadaşım doğurdu Güvende, hiç böyle yorumlar duymamıştım. Zaten ondan yazdım ya "en iyi yeni doğan ünitelerinden olan hastane bu mu?" diye..Şaşkınlıktan..Neyse, inşallah kendi doğumumda güzel anektodlar aktarabilirim size o cenaptan :)

Itır dedi ki...

sarıçizmeli..ben de hacettepede özel oda istemiştim ama 1 tane vardı, kapamamıştık! :)
Neden 11 gün? Problem mi olmuştu doğumda? Du bakiyim blogda hikayeniz var mı?

Itır dedi ki...

Çok bilmiş, ilk doğumda anne afallamış oluyor ya ondan rahatça böyle müdahaleler yapıyorlar..hastane bitiyor evde akraba takımı başlıyor..Benim de kafama ne paranoyalar sokulmuştu..Ama hele ikincide konuşsunlar bakalım?! :)

Itır dedi ki...

Esra haklısın da işte ilk seferde insan o kadar bilinçli ve kararlı olamıyor..ikincilere inşallah :)

saricizmeli dedi ki...

http://saricizmeli.blogspot.com/2009/10/dogum-hikayemiz_14.html

hikaye burda.

Adsız dedi ki...

Itircim maceralarini yine zevkle okudum, tecrübelerini de yaziyorum bizim ikinci jr. Icin , bu sefer yorum yapmak geldi icimden. Burasi (Avusturya) dogaldan yana evde dogum yapanlarin sayisi hic kucumsenemeyecek kadar cok hatta benim komsum benden 4 ay sonra evde ebesiyle dogurdu hehe, neyse bana biraz radikal geldigi ve kendim de biraz paranoyak oldugum icin dogumda herhangi bir komplikasyona karsi ben bir dogum evinde dogurdum (tam tesekkulu hastane degil). Burada hamilelik sirasinda beklenen bir komplikasyon yoksa (seker hastaligi, zorunlu sezeryan vs.) ve sen illa ki istemiyorsan tam tesekkulu hastaneye yonlendirmiyor doktorlar. Dogum evlerinde daha sicak bir ortam ve daha tecrübeli ellerde olacagini düsünerek... onun disinda model olarak istersen evde is yardim/yemek edecek biri yoksa bir hafta dogum odanda ailenle (esin ve diger cocuklarinda beraber)birlikte kalabiliyorsun otel gibi(galiba in-housing deniyor tam bilmiyorum).
Bu secenegin disinda ambulant denen ve hemen dogumun ertesi gunu kontrollerden sonra doktor izin verirse(anne ve cocugun ilk kontrolleri)eve cikabiliyorsun ki ben bunu aldim annem buradaydi bize yardim icin ve esim de 2 hafta yillik iznini aldi bizimle beraber olabilmek adina ve hastanelerden nefret ederim (kim sever ki zaten…).
Dogum normal oldu ama dikislerim vardi, saat 21:00civari dogurdum ve ertesi gun 12:00 civari cikmistik. Ondan sonra 2.gun eve cocuk doktoru geldi ve 1 hafta boyunca eve Ebe hem beni hem de bebegi kontrol ve emzirmeye yardim icin geldi. ben de ilk 2-3hatta 4 hafta cok yarali ve agrili bir emzirme gecirdim sonra hem Armin hem ben ogrendik :) bu arada hem dogumevindeyken hem de evde ben, babasi ve Armin neredeyse hep yari ciplaktik ve bebegi surekli ten temasiyla gogsumuze yatirdik, hatta benim memelerin fora olmasina en cok annem cildirarak yok sutunu usuteceksin yok o ne bu ne diyerek Turkiyede olsak 10 kisinin diyemedigi butun dirdiri etti :) neyse uzatmayim… Armin huzurlu ve mutlu bir cocuk hic de kucaga alismadi, agrisi sizisi oldugunda, buyume sicramalrindaki huzursuz zamanlarinda tabiiki bizden medet umdu ten temasi istedi dogal olarak. Geceleri de cok erkenden tüm gece uyumaya basladi, simdi beni evden bye bye diyerek ise ugurluyor, oglen/gece uykusu gelince de bye bye diyip yere yatiyor ya da odasina gidelim diyor bize. Sonucta sen zaten artik bir emzirme üstadi olarak ve Arda’yla tecrübelerinden ic sesinin en dogrusunu soyledigini ve herseyi bu ornek verdigin ve maalesef duyduklarimdan orada cogunlukta olan hemsire ya da dr.lardan daha iyi biliyorsun ve bence herkese de bunlari anlatman soylemen gerek yoksa bu TRdeki gidisata birkac anne ve doktordan baska dur demiyor! Dilini esek arisi soksa da sana cok bilmis ya da kafayi yemis deseler de soyleseydin keske yeni doguran kiza da ic sesini dinlemesini... cok sevgiler! bu arada Arda'nin o kiraz dudaklarindan op annesi o nasil bir dudis oyle :)
Petek

Deli Anne dedi ki...

Zor bir durum.. ortamdaki herkes için.. bebek için, afallamış anne için.. doğruyu bilen ama araya giremeyen senin için.. Ama bence afallamış ve ne yana çeksen gidecek olan anneye bırakmamak lazım işleri.. o sıra çok farkında olmuyor insan.. müdahale etmek gerekli belki de..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...