Gelişim melişim, vır vır, dır dır

Arda' nın gelişimi ile ilgili yazayım diyorum hep, işte şu kadar aylık oldu, şunları yapıyor diye, görüyorum başka bloglarda her ay sektirmeden gelişimleri not ediyorlar, bende yapayım ileride okuruz, anı olur, unutmamış olurum filan ama hiç öyle yazılar çıkmıyor benden..Gözlemci bir anne mi değilim? Unutkan mıyım? Blog işini mi pek sallamıyorum anlamadım gitti. Belkide henüz konuşmadığı içindir, konuşsa yazıcam şunu dedi bunu dedi, karga karga gak dedi diye ama maalesef bir kaç kelime etrafında dönüp duruyoruz.

"Pekiii" dedim doktoruna, "bu 13 aylıkken şakınan ve birden unutulan onca kelime??"

"Olabilir" dedi, "Geri dönüşler olabilir. Bazı çocuklar kendini güvende hissetmek ister, söylediğini de rafa kaldırır bir müddet. Bu tuvalet eğitiminde de karşımıza çıkar bazen."

Yani Toti henüz konuşamıyor, aman da geç kaldı diye bir takıntı içerisinde değilim, anasının 3 yaşında zorla konuştuğunu ve annesini illet ettiğini bildiğimden çok anlayışlı ve rahatım bu konuda, ancak bazen gerçekten derhal konuşsun istiyorum çünkü anlaşamadığımız için cinlendiğimiz ve tırlattığımız zamanlar oluyor ve o zaman "Hey çocuk babana çekeydin ya!" diyorum dişlerimi sıkarak, ne de olsa 3 kardeşin en çabuk konuşanıymış babası..

Başka ne var bu dönemde anlatılacak??

-Parmağımdan tutup sürekli yönetiyor beni, evin içinde, parkta..İşten gelince parmağımdan tutup dooğru yeşil kanapeye oturtuyor, meme seramonisi için :)

-Eşyaları sahipleri ile eşleştiriyor. Terliklerimi gösterip anne diyor, ayağıma giydirmeye çalışıyor, ütülüklerin arasından bir pantolon çıkarıp baba baba diye evde dolaştırıp babasının ayakları dibine bırakıyor gibi.. Geçen Banu geldiğinde benim terlikleri giymiş bayağı kızdı :) Zorla çıkarttıtıp bana giydirdi :)

-Kesin ve net ifadelerle istediklerini ve istemediklerini anlatıyor. Evet/Hayır yerine başını yukarı aşağı veya yanlara sallayarak.

-Son aşıyı oldu ayın 23 ünde. 18 aylıkken olması gereken aşıyı 21 ayı 1 hafta geçe yaptırdık, aferim bize :)

-Sabah çıkarken bazen sanki karakter atıyor, ilgilenmiyor yada gücenmiş gibi bir ifade takınıyor. Akşamları gelince de sanki ilgilenmezmiş gibi bir hava yaratıyor. Sesli sesli bağırarak bir şeyler işaret ediyor, müzik açıyor, yada gidip bir kitap bulup bakmaya başlıyor..Halbuki son 1 ay öncesine kadar koşarak üzerime atlar, sevinç gösterileri yapardı...Garip..Ama ne zamanki meme aklına geliyor, sallamaz tavırları bırakıyor, parmağımdan tutup yeşil koltuğa götürüyor, üzerime çıkıp bluzumu çekiştiriyor!! Tecavüzcü Coşkun tripleri :))

-İkizler burcu etkisimidir, çin takvimindeki fare etkisimidir bilemedim herşeyden süpersonik bir hızla sıkılıyor, kesinlikle bir kıçımı kıvırayım, iki oturayım demiyor...Eymir gölüne gittiğimiz gün ne imrendim ana-babası ile yer minderlerinde oturan cici çocuklara! Ben ise her zaman pek takdir ettiğim Türk anası şeklinde ciyak ciyak Arda' nın peşinde koşturdum durdum, balık ekmeğimi de o kadar hızlı yemişim ki ertesi sabaha kadar mide fesadı geçirdim..

Eymire laf gelmişken, bu "gelişimsel post" u o günün fotolarıyla bezeyelim o halde...