Yeter artık, yeter beee, YETERRRR!!!

İşte böyle gürledi yaşlı amca dün Arda ile bana :(
Ne yapacağımı, ne diyeceğimi şaşırdım..ilk defa böyle bir şey başıma geliyor..
Tadımdaydık akşam Banu ve Derin ile, Arda' nın çığlık atacağı tutmuş bir günü idi..
Aslında sadece yemeğin sonuna doğru sıkılınca bağırdı, bir de masalar arasında yürürken zevkten..
Evet kabul ediyorum tiz çığlıklar, rahatsız edici olabiliyor..
Evet cocuğum olmadan önce bende gıcık olurdum bağıran çocuklara..(Annelerine daha çok: Susturamadı yahu bir türlü!!! Bekara karı boşamak kolaymış :))
Evet amca çok yaşlıydı..

Ama ne bileyim hiç beklemiyordum, dumur oldum, ilk defa başıma geldi, sinirleneyim mi, utanayım mı bilemedim...Sonra amcanın yaşını düşünüp sustum, yaşına başına saygımdan, en çok da tahammül seviyesinin artık dibe çöktüğünü düşünerek sustum..Ama içerledim yahu! Kendimi kötü hissettim, daha genç biri olsa dalardım dedim :)
Kalkarlarken yanındaki genç hanım özür diledi, Arda' yı sevdi..
Garson ay aman allahım amcanın hergün geldiğinden, çok kaprisli olduğundan, onların neler çektiğinden bahsetti..
Bizde Banu ile sen son şunu düşündük:
Amca gürlediğinde yapılacak en iyi şey:
"Hay yaşa be amcacığım, diline sağlık, hakikaten kafa ütüledi, bizce de YETERRRR!"
..demek olacaktı :)
sen sağ, ben selamet, Arda ciyak!!